To najprostszy system cięcia. Głowica lasera jest nieruchoma, uchwyt (nazwijmy go 2 lub B) również stoi nieruchomo i poza funkcją zaciskania się na profilu i obrotu razem z nim, nie pełni innej funkcji. Motorem systemu jest uchwyt 1 (A), który porusza profilem przód – tył (PUSH-PULL) i obraca nim.

Czerwone pole oznacza miejsce, które w cyklu automatycznym w tym układzie nie może być obszarem pracy lasera, i traktujemy go jako ODPAD. Miejsce to jest sumą długości trzymania profila w uchwycie oraz szerokości uchwytu B do linii wiązki lasera.

UWAGA: W pewnych warunkach, czerwone pole może zostać detalem, przy czym wymaga to manualnego odwrócenia wsadu o 180 stopni.

System podwójnego trzymania nie jest zalecany w sytuacji, w której np. z profila o długości 6m, chcemy wycinać detale dłuższe niż 3m. Wynika to z faktu, że po prawej stronie NIE MA elementu trzymającego profil i może dojść do tzw. „bananowania”. Rozwiązaniem, które stosują klienci, jeśli mają sporadyczne cięcia elementów dłuższych niż 3m, są samodzielnie wykonane podtrzymania elementów dłuższych (stolik, koza, podtrzymka itp.).

Plusami podwójnego systemu uchwytów jest:

– szybka praca

– niezwykle proste oprogramowanie

– możliwość łapania małych średnic (od 8x8mm) – maszyna R1

– cena – najniższa

– możliwość obejścia niedogodności związanych z odpadem

– możliwość obejścia ograniczeń długości maksymalnej detali

Minusami podwójnego systemu uchwytów są:

– długość wsadu na poziomie 6m max

– relatywnie niewielki zakres średnic maksymalnych

– relatywnie niska masa kształtownika

– odpad

– ryzyko „bananowania” elementów w sekcji odbioru i czasem w sekcji wejścia

Ten rodzaj uchwytów można porównać do lustrzanego odbicia systemu podwójnego. Układ ABA, wykorzystuje uchwyty PUSH PULL (A) zarówno z lewej, jak i prawej strony. Uchwyt B, w odróżnieniu od systemu podwójnego, gdzie uchwyt stoi w miejscu, tutaj porusza się lewo – prawo, aby mieć głowicę lasera po swojej lewej, lub prawej stronie, w zależności od tego, którą stronę zacinamy.

W rezultacie zastosowania układu potrójnego, uzyskujemy skrócenie odpadu i możliwość zacinania drugiej końcówki detalu, jeśli detal ten jest niemal równy długości profila na wejściu.

Plusy systemu potrójnego:

– przyzwoita wydajność procesu

– pozwala na zacięcie obustronne rury nawet, jeśli detal jest równy długości rury wsadowej

– pomniejsza odpad (o szerokość uchwytu B), ale nadal nie jest zero-odpadowy

– pozwala na odbiór wyciętych elementów o długości równej wsadowi (tzw. Przechwyt)

Minusy systemu potrójnego:

– relatywnie niewielki zakres średnic maksymalnych

– relatywnie niska masa kształtownika

– odpad (mniejszy, ale nadal odpad)

System ten znajduje zastosowanie najczęściej przy rurach długich >7m oraz wszędzie tam, gdzie rozmawiamy o kształtownikach o większym zakresie gabarytowym (350-500mm). Niestety dolna granica też jest większa (od 40x40mm). HSG tylko stosuje ten układ tylko w jednej z 14 oferowanych maszyn, a zastępuje je systemem 3+1 lub 4+1 (opatentowane). Wynika to z faktu, że w układzie 4 uchwytowym maszyna zajmuje więcej miejsca oraz wymaga trudniejszego programowania.

System uchwytów 3+1 jest zbliżony do wersji 4, przy czym tutaj, uchwyt numer 3 pełni rolę zarówno uchwytu podtrzymującego jak i napędowego oraz przelotowego. Innymi słowy uchwyt ten może samodzielnie złapać i poziomować na przykład krótki odcinek z nestingu, który został do wycięcia, bez konieczności obustronnego jego podpierania.